Hace ahora justo un año
que me metí en la aventura
de tomar un avión
he irme volando a Cuba
Allá me fuí decidida
a satisfacer mi ilusión
¡y fué tanta la alegria!
que lloraba de emoción
Cuando pisé suelo en Caba
sentí que algo me envolvia
era el calor de la Isla
que mi cuerpo extremecia
Me sentí otra persona
sentí que pude llegar
a la tierra donde otros
no pudieron regresar
Yo volava entre sus tierras
y volava el pensamiento
y en mis dentros decia
¿porqué pasaria el tiempo?
Bastante tarde llegué
pero al fin yo he llegado
a la tierra donde unos tios
sus vidas allí han dejado
El poco tiempo que fué
lo viví intensamente
y lo pasé muy feliz
en medio de aquella gente
Ahora yo miro el cielo
y veo la misma estrella
que miramos todos juntos
aquella noche tan bella
Mil veces estoy allí
paseando los caminos
recordando aquellos dias
que fueron algo divinos
M e regresé impregnada
del aroma de azahar
del cariño de mi gente
tan dificil de olvidar
Gente con amor limpio y puro
fué lo que allí encontré
y sumida en la tristeza
a mi tierra regresé
Adios les dije afligida
adios les dije llorando
porque unos seres queridos
atrás los iba dejando
Aquí tengo la esperanza
y añoro sin parar
que muy pronto en la vida
nos volvamos a encontrar
Sería un dia glorioso
como caido del cielo
volver estar junto a ellos
y decirles cuanto los quiero
Adios mi Cuba querida
la tierra donde yo fuí
bonita alegre y preciosa
como una rosa de abril
lunes, 7 de diciembre de 2009
viernes, 4 de diciembre de 2009
A NOITE
Un poema a noite
eu quero facer
e lembralo sempre
ó anoitecer
De noite temores
de noite amores
a noite e moura
e xa non ten cores
¿Mais que hai de noite?
¿que non axa de dia?
só algunhas curuxas
fan algarabia
Tamen oes os grilos
nas noites do verán
que saen do burato
e camiñan polo chan
As ras e os sapos
cúcanlle a lua
e os cas e os gatos
tamén van de trua
Se sales de noite
polos carreiriños
atopaste neles
a moitos bechiños
Noite crara
noite prácida
que amosas no ceo
mostrando a tua gracia
Levas un mantelo
bordado de estrelas
cunha lua chea
¡que ledicia o velas!
As noites galegas
que fermosas son
cando vas de festa
e oes o acordeón
Férveche o sangue
nunha noite crara
cando vas pra troula
e oes a foliada
Si se pon chovendo
a noite e mais fea
e todo e mais mouro
se vives na aldea
¡¡¡¡Todo iso non importa
ten unha grandeza
vivir noite e dia
na naturaleza!!!!
¡UNHA APERTA!
eu quero facer
e lembralo sempre
ó anoitecer
De noite temores
de noite amores
a noite e moura
e xa non ten cores
¿Mais que hai de noite?
¿que non axa de dia?
só algunhas curuxas
fan algarabia
Tamen oes os grilos
nas noites do verán
que saen do burato
e camiñan polo chan
As ras e os sapos
cúcanlle a lua
e os cas e os gatos
tamén van de trua
Se sales de noite
polos carreiriños
atopaste neles
a moitos bechiños
Noite crara
noite prácida
que amosas no ceo
mostrando a tua gracia
Levas un mantelo
bordado de estrelas
cunha lua chea
¡que ledicia o velas!
As noites galegas
que fermosas son
cando vas de festa
e oes o acordeón
Férveche o sangue
nunha noite crara
cando vas pra troula
e oes a foliada
Si se pon chovendo
a noite e mais fea
e todo e mais mouro
se vives na aldea
¡¡¡¡Todo iso non importa
ten unha grandeza
vivir noite e dia
na naturaleza!!!!
¡UNHA APERTA!
Suscribirse a:
Entradas (Atom)