sábado, 28 de febrero de 2009

internet

  • Fixo estes dias un ano, comencei unha aventura , quixen saber algo que nunca imaxinei que me ia enguedellar tanto (era nin mais nin menos) que este medio de comunicación.
  • O primeiro dia pensei ¡¡hai Deus isto non e pra mín !! -¡¡vaia rollo!! pero o ánimo non decaeu e pouquiño apouco fun furulando, con un só dedo , e letriña a letriña, e moito interese algo saliu. Pero seguia a pemsar -¡¡estou tola pra que "coño"fago isto !!
  • Hai un refrán que dí que ( fai mais o que quere que o que pode) e ben certo ! a azotea no-a teño mui brilante, pero a curiosidade está o día ,entón cruzo toda-las dificultades que ten cumplir mais de SESENTA para facer unha reciclaxe da memoria, non me gusta nadiña facerme maior, non me gustá a rutina de todos face-lo mesmo, deixarse levar cos anos ¡non ! iso non !.Non camiñarei erguida, non ollarei ven, terei moitas outras cousiñas , pero mentras a mente me deixe un anaquiño de luz ,voume negar, a ser "vella".
  • Convido a moita xente coma min que non sigan unha rutina, paga a pena intentar cousas novas pra non caer nun sistema herdado que levamos os galegos, que é recuar de todo o innovador
  • Agora estou aquí a contar esta experencia, grazas a miña vontade, e tamen grazas os meos fillos, Ana que me animou a participar nos obradoiros, e Alexandre que despois quixo que mercara o ordenador, e outro agradecemento especial , para o rapáz que tivo a grandiosa pacencia de ensinarme e de aguantarme, que foi Victor Gonzalez
  • Por todo iso e porque de verdade para mín é unha paixon, meterme aquí a fozar nas cousiñas que daprendín , quero faguer omenaxe a este ano que levo enguedellada e polo tanto, entretida e comunicada, tamen como non o Concello de San Sadurniño grazas por fague-los medios de ter a aula de Dinamización

martes, 3 de febrero de 2009

O NOME DO VENTO

Fai uns dias comentei sobre o acontecido co vento:
Perdoen vostedes eu ignoraba o seo nome, agora si que oio como lle chaman pero na quel intre non lembro oir nome ningún ,enton pensei que quedara sin batizar pero xa vexo que quizais primeiro pasou e despois mediron a forza e logo cunha variña máxica cimbraronlle o nome para intentar cazalo,(tarde piache) klaus, que non sei si e Santa Klaus, ou klasus klay como queira que sexa os estragos naide puido evitalos e son ben abondosos,de santo tiña pouco e de boxeador tiña moito pero non tivo contrincante fixolle a todo CAO. E moi posible que este fenómeno nos visite mais veces pero quixera que protección civil alarmara dun xeito mais severo, e tomar conciencia de que non se trata dunha "coña"puido ser algo mui grave, atrapando moita xente nas ruas. Deberian de prohibir rigurosamente sair de zonas ben protexidas ,velar con moito interese pola seguridade das persoas, como fan nalgun país que isto pasa a miudo